Gruzja

 

W wyniku różnych starań udało się pozyskać dodatkowe środki na wsparcie osób, które zdecydują się na udział w tygodniowej wycieczce do Gruzji na przełomie czerwca i lipca, bądź w pierwszych dniach lipca 2024 roku.

Koszt z uwzględnieniem dofinansowania (bez rozróżniania czy to uczeń, rodzic czy jakakolwiek inna osoba) wyniesie około 3500 zł. W tej cenie:

 

– przelot PLL LOT Warszawa-Tbilisi-Warszawa z bagażem rejestrowanym 23 kg i podręcznym 8 kg

– transfery z lotniska i na lotnisko busem klimatyzowanym

– zakwaterowanie (7 noclegów)

– śniadania i obiadokolacje

– trzy wycieczki z polskim przewodnikiem i transportem

– ubezpieczenie zdrowotne i od przypadków losowych uniemożliwiających wyjazd

– opieka przez cały pobyt przedstawiciela klubu Polskie Himalaje

 

ZAKWATEROWANIE: w sprawdzonym od kilku lat przez grupy klubu Polskie Himalaje, bardzo dobrym guest housie (pokoje 2-3-4-osobowe); domowa atmosfera, możliwość korzystania z kuchni. Świetna lokalizacja – w samym sercu Tbilisi, przy starówce. Obfite śniadania (jesz ile chcesz) przygotowywane przez domowników.

 

PROPONOWANY PROGRAM

1 dzień – godzina 22:45 – odlot z Warszawy do Tbilisi (przewoźnik PLL LOT)

 

2 dzień – godzina   4:25 – planowany przylot, transfer do miejsca zakwaterowania, odpoczynek, późne śniadanie, około południa wycieczka do Mcchety.

 

Podróż do Mcchety to podróż do korzeni Gruzji. Niewielka miejscowość leżąca przy malowniczym, otoczonym górami ujściu rzeki Aragwi do Kury (Mtkwari) to jedno z najstarszych miast Gruzji i dawna stolica Królestwa Iberii (do V wieku n.e.). Mimo że Mccheta przestała być wtedy stolicą, aż do XIX wieku była miejscem koronacji i pochówków gruzińskich władców. Początki osadnictwa na tym terenie sięgają nawet 3000 lat p.n.e. Wędrując po uliczkach Mcchety warto mieć na uwadze, jak bogatą historię niesie ze sobą ta ziemia. Ludzi ściągała w te tereny przyjazna natura – bliskość dwóch rzek i żyzna gleba, która dawała szanse na dobre życie.

 

Katedra Sweti Cchoweli w Mcchetcie jest jedną z najważniejszych świątyń Gruzji. Jej nazwa oznacza „życiodajna kolumna”. Według legendy Elizeusz, Żyd z Mcchety wyruszył do Jerozolimy, by bronić Chrystusa przed sądem Piłata, lecz zdążył dopiero w chwili ukrzyżowania. Od rzymskiego żołnierza odkupił szatę Chrystusa i zabrał ją ze sobą do Gruzji. W Mcchecie oddał szatę swojej siostrze Sydonii, która otuliwszy się nią zmarła i została w niej pochowana.

Na jej grobie wyrósł wielki cedr. Święta Nino poleciła, aby go ściąć i na jego miejscu zbudować kościół, lecz cedr nie dał się ściąć. Dopiero gdy Nino modlitwą przywołała anioła, drzewo uniosło się i budowa została ukończona. Z pnia cedru powstała kolumna, dająca życiodajny sok.

 

Samtawro – jeden z najważniejszych gruzińskich zespołów zabytkowych. Jest to równocześnie jeden z najstarszych monastyrów w kraju, związany z misją apostolską św. Nino oraz pierwszymi chrześcijańskimi władcami Gruzji – królem Mirianem i królową Naną. To właśnie od jej wyleczenia przez posiadającą dar uzdrawiania, a nie tylko propagowania nowej wiary Nino, rozpoczęła się chrystianizacja kraju, który następnie uznał chrześcijaństwo za religię państwową. Spacer pod klasztor Samtavro dopełni wykaz miejsc z listy światowego dziedzictwa UNESCO, którymi może się pochwalić Mccheta.

 

Dżwari – co prawda ten monastyr znajduje się nieco poza Mcchetą, ale legendarny widok na miasto z tego punktu sprawia, że wymienia się go wśród atrakcji Mcchety. To prawosławna świątynia z VI wieku, która powstała w miejscu, w którym w IV wieku z inicjatywy św. Nino – postaci ważnej dla chrześcijaństwa w Gruzji – stanął drewniany krzyż (zwany krzyżem św. Nino). Stąd nazwa klasztoru (monastyru), którą można tłumaczyć jako „monastyr krzyża”. Kompleks klasztorny to łącznie dwie budowle – Mały Kościół Dżwari z VI wieku i Wielki Kościół Dżwari z przełomu VI i VII wieku. Ich architektura jest na tyle unikatowa, że od nazwy tego miejsca wziął nazwę nurt architektury sakralnej. W drodze powrotnej kolacja w legendarnej restauracji Salobie.

 

3 dzień – całodzienne zwiedzanie Tbilisi z polskim przewodnikiem.

 

4 dzień – wycieczka do Sighnaghi (zapisywane również jako Signagi albo Signaghi), ok. 100 km na południowy wschód od Tbilisi, w słynącym z winiarstwa, upojnie zielonym regionie Kachetii. To spokojne, urokliwe i niewielkie, bo zamieszkałe przez 1500 osób miasteczko od początku istnienia było zjawiskiem. Można je pokochać albo znienawidzić. Można się nim zachwycać albo utyskiwać na jego lukrowane fasady. Ale jednego odmówić nie można: taką kameralną aurę, sztukę, rzemiosło, wino, historie i widoczne z kosmosu zabytki znajdziecie tylko tutaj!

 

5 dzień – Muzeum Etnograficzne na Wolnym Powietrzu w Tbilisi to jedna z najważniejszych gruzińskich instytucji, dla której kluczową misją jest ochrona dziedzictwa kultury ludowej. Posiada bogate zbiory i ciekawe ekspozycje, realizuje inspirujące przedsięwzięcia edukacyjne. Muzeum zostało założone w 1966 roku przez słynnego etnografa Giorgiego Chitaję. Zajmuje 52 hektary i gromadzi ponad osiem tysięcy artefaktów pochodzących z 14 regionów Gruzji. Jest jednym z najchętniej odwiedzanych gruzińskich muzeów.

 

Położenie sprawia, że z tego miejsca można podziwiać świetne panoramy miasta. Przestrzeń muzealna podzielona jest na 10 stref, które pokazują życie mieszkańców Gruzji w czasach starożytnych. Podstawą ekspozycji jest wiejska architektura. Wewnątrz budynków na zwiedzających czeka rękodzieło, stroje ludowe, ceramika, etc. Spore zainteresowanie budzi bazylika przeniesiona z miasteczka Tianeti oraz autentyczny rodzinny grobowiec z sarkofagami datowany na VI wiek.

 

W pobliżu znajduje się Jezioro Żółwie zasilane wraz z niewielką rzeką Varaziskhevi. Nazwa jeziora pochodzi rzekomo od niegdyś licznie występującej populacji żółwi. Wśród mieszkańców Tbilisi i okolicznych miejscowości akwen stanowi popularne miejsce wypoczynku z wieloma kawiarniami i restauracjami. Zjazd kolejką linową.

 

6 dzień – wycieczka do odległego o 100 km Daszbaszi. Główną atrakcją jest szklany most nad kanionem oddany do użytku latem 2022 roku. Kanion to jedna z najpiękniejszych atrakcji całej Gruzji. Prace nad mostem trwały trzy lata. Samo przejście z jednego końca na drugi to niezwykle emocjonujące przeżycie.

 

Do wykonania mostu użyto stali oraz szkła. Celem takiego zabiegu było stworzenie przeszklonego łącznika między jednym a drugim końcem kanionu. Efekt jest piorunujący. Przez 240 m, bo właśnie tyle wynosi długość mostu, zwiedzający widzi pod sobą widok rozpościerający się na kanion. Posadzka jest bowiem całkowicie przezroczysta.

Jakby tego było mało, na samym środku mostu – 280 m nad powierzchnią ziemi – znajduje się kilkupoziomowy lokal gastronomiczny w kształcie diamentu. Czas spędzony w barze przy jedzeniu bądź piciu umilą przepiękne widoki okolicznych wodospadów oraz jaskiń.

 

7 dzień – Śladami Polaków w Tbilisi: twórczość Henryka Hryniewskiego, Cyryla i Ilii Zdaniewiczów, Feliksa Chodorowicza, projekty Aleksandra Szymkiewicza i Aleksandra Rogojskiego, kościoł pw. św. Piotra i Pawła.

 

8 dzień – dzień wolny (do zagospodarowania)

 

9 dzień – poranny odlot do Warszawy

Liczba miejsc ograniczona.

 

Zapisy w sekretariacie szkoły.